Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü'nün verilerine göre, Türkiye yıllık ortalama çalışma süresi listesinde, uzun süredir en üst sıralarda bulunuyor.
Bu, emekçilerin dünya genelindeki çalışanlara göre, yılda çok daha fazla saat çalıştığı anlamına geliyor. Asgari ücret ve ortalama maaş, yaşam maliyetlerini karşılamada yetersiz kalabiliyor. Bu da insanları fazla mesai yapmaya, ek işlere yönelmeye itiyor.
Kayıtdışı sektörde çalışanlar genellikle daha az güvenceli ve daha uzun saatlerle çalışıyor. Sendikalılık oranı düşük olduğu için işçilerin çalışma koşullarını kolektif olarak iyileştirme gücü sınırlı.
Üretim baskısı ve iş güvencesizliği ise çalışma saatlerindeki adaletsizliğin başlıca sebepleri olarak ortaya çıkıyor. OECD verileri,Türkiye’deki gelir adaletsizliğini, sosyal güvence eksikliğini ve iş güvencesizliği gibi yapısal sorunları da yansıtıyor.
İşçilerin uzun saatler çalışmasına rağmen yaşam kalitesinin düşük olması, ekonomik büyümeden, emeğin yeterince pay almadığını gösteriyor. 1 Mayıs İşçi Bayramı ise, bu eşitsizliklerin farkına varmak ve emekçilerin haklarını hatırlamak açısından daha da önem kazanıyor.
Ekonomik Kalkınma ve İşbirliği Örgütü verilerine göre, haftalık ortalama çalışma saatinde Türkiye 45,7 saat ile Kolombiya'dan sonra ikinci sırada. Kolombiya'da bu 47,6 saat. Üçüncü sırada 45 saatle Meksika geliyor. Onu 44,6 saatle Kosta Rika ve 42,6 saatle Şili izliyor.
